Is het uit schrik voor greenwashing? Omdat bedrijven duurzaamheid niet belangrijk vinden? Feit is dat steeds meer ondernemingen aan greenhushing doen, bewust zwijgen over je duurzaamheidsinspanningen. Of nog erger: gaan bedrijven daarbij doen alsof ze minder groen zijn dan ze in werkelijkheid zijn.
Dat is enorm jammer, en wel om 3 redenen.
Ten eerste speelt de angst om op termijn sociale en groene inspanningen niet vol te kunnen houden. Wie zich uitspreekt over ESG-inspanningen wordt ook kwetsbaar. Doe je het goed (genoeg)? Ga je snel (genoeg)? Maak je (genoeg) verschil? Deze redenering is fout. Om de eenvoudige reden dat je geen keuze hebt: je maakt een plan met duidelijke KPI’s en bent het vooral aan de planeet en de maatschappij verplicht om deze te realiseren. Het is integendeel zo dat je ambities uitspreken naar de buitenwereld ervoor zal zorgen dat je er alles aan zal doen om ze waar te maken.
Ten tweede wordt communiceren over duurzaamheid een olympisch minimum. Doe je het niet, dan verlies je een steeds grotere groep die duurzaamheid als een criterium meenemen wanneer ze een keuze voor een bepaalde dienst of product maken.
Ten derde is de duurzaamheidstransitie dusdanig ingrijpend dat je het niet alleen kan als bedrijf. We moeten van elkaar leren, elkaar inspireren. Wie z’n best practices niet deelt, helpt de ondernemingswereld niet vooruit. Het is een gemiste kans om anderen te inspireren om de lat op het gebied van brede duurzaamheid steeds hoger te leggen.
Zullen we het erop houden dat greenhushing de typische ontgoocheling is die je telkens in een hype cycle ziet? Het is een momentum waar we door moeten, opdat bedrijven inzien dat ze maar een keuze hebben en dat is verduurzamen én daarover praten…
Meer over Do Tell
